HEEL HELIOMARE
Overwinnen
Femke Oepts
In 2015 kreeg Femke Oepts een fietsongeluk. Haar linkerarm en -hand waren o.a. verlamd, maar dankzij een operatie en intensieve revalidatie kwam de functie grotendeels terug.
Tijdens haar revalidatie merkte Femke dat ze eigenlijk een verkeerd beeld had van mensen in een rolstoel. Het bracht haar ertoe om het boek Overwinnen te maken, met interviews en krachtige portretten van 17 rolstoelgebruikers, waaronder veel oud-revalidanten van Heliomare, en meerdere aanverwante partijen. Ook collega’s Mechteld Hagoort en Willemijn Faber komen in het boek aan het woord.
Femke Oepts: ‘Toen ik binnenkwam bij Heliomare schrok ik me rot bij het zien van zoveel mensen in een rolstoel. Ik dacht: wegwezen hier, wat een zielige wereld, hier wil ik me niet mee identificeren. Maar ik ontdekte al snel dat deze gedachte totaal niet klopte. Ik ontmoette tijdens mijn revalidatie inspirerende mensen en ik raakte diep onder de indruk van hun wilskracht, doorzettingsvermogen, mentale weerbaarheid en motivatie om doelen na te streven. Ik zag krachtige mensen die zelf de leiding over hun leven hebben en obstakels durven te overwinnen, vanuit hun hart en vol moed.’ Toen het ongeluk gebeurde had Femke bijna de opleiding tot fotograaf afgerond. ‘Het begon bij mij steeds meer te borrelen, ik wilde zorgen dat ook anderen de kracht kunnen zien van mensen in een rolstoel. Zo ontstond het idee om portretten – in woord en beeld – te maken. Ik beschouw het boek als een eerbetoon en ik hoop dat het andere mensen kan inspireren om ook hun doelen na te streven.’
Het boek Overwinnen heeft 144 pagina’s en kost € 29,95 inclusief verzendkosten.
“Ik beschouw het boek als een eerbetoon.”
Lees hieronder drie verhalen uit het boek: Mechteld Hagoort, Jurgen Boon en Willemijn Faber.
“Positieve ervaringen doorbreken belemmerende gedachten.”
Mechteld Hagoort
Zelf kwam Mechteld Hagoort, als gevolg van een sportongeval, in aanraking met revalidatiecentrum Heliomare in Wijk aan Zee. Haar behandelend revalidatiearts enthousiasmeerde de ALO-studente vervolgens voor bewegingsagogie te kiezen. Nu werkt ze er, sinds februari 1997.
Bewegingsagogie gaat voor Mechteld verder dan alleen het verbeteren van het fysieke gestel. Het overwinnen van bewegingsangst en het kweken van zelfvertrouwen vindt zij ook van essentieel belang. “Wij planten een zaadje zodat de patiënten na hun ontslag in hun thuisomgeving kunnen oogsten, door een sport of andere hobby waarin het bewegen centraal staat op te pakken. Dat geeft hun dagelijks leven structuur en toegevoegde waarde. Want ondanks de beperking zijn ze tot meer in staat dan ze vaak denken.”
Jurgen Boon
In 2019 plaatste Jurgen Boon zich, met een handicap van 17.6, als de nummer één op de wereldranglijst voor golfers met een lichamelijke beperking. Als gevolg van een dwarslaesie golft Jurgen vanuit een paragolfer, een elektrische rolstoel die hem met behulp van een sta-op systeem overeind zet, zodat hij zijn swing kan maken. Een indrukwekkende prestatie, vooral omdat hij slechts met één arm speelt.
Tijdens zijn revalidatie bij Heliomare maakte Jurgen kennis met handbiken. Na een jaar resulteerde dit in twee beklimmingen van de Alpe d’Huez op één dag. En hoewel hij trots was op dit resultaat, gaf deze sport hem uiteindelijk toch te weinig voldoening. Via Heliomare kon hij toen deelnemen aan een golfclinic, waar hij in contact werd gebracht met paragolf. “Al heel snel werd één ding voor mij volkomen duidelijk”, zegt Jurgen. “Golf gaf mij een ongelooflijke boost. Niet alleen lichamelijk, maar vooral ook geestelijk. Inmiddels heb ik een eigen paragolfer en is golf mijn passie. Ik sta zo’n vier dagen per week op de baan. In mijn situatie is het belangrijk om fysiek gezond en fit te blijven en kijk ik waar ik winst kan behalen in kracht, lenigheid en stabiliteit. Deels doe ik dit door te blijven sporten bij Heliomare, die daar de juiste faciliteiten en begeleiding voor heeft. Maar ook de golfsport helpt mij bij dit doel. Bij golf speel je bovendien wedstrijden tegen jezelf, je bent immers steeds bezig om je eigen handicap te verbeteren. Dat is precies de uitdaging die ik zoek. Maar ook het buiten zijn, de frisse lucht, de natuur en de rust van de baan geven mij geestelijk heel veel voldoening. Voor mij is golf meer dan alleen een hobby; golf is mijn hobby, therapie en mijn medicijn ineen.”
“Ik denk graag in mogelijkheden, niet in beperkingen.”
“Het mooiste aan mijn vak is mensen die helemaal in de kreukels liggen, weer zicht geven op een ander leven.”
Willemijn Faber
Willemijn Faber is 13 jaar revalidatiearts in het dwarslaesieteam van Heliomare. Ze stuurt een multidisciplinair team aan dat (poli-)klinische patiënten met een dwarslaesie behandelt. Zelf zegt ze hierover “Ik vind mensen in het algemeen leuk! Maar als arts komt ik bij mensen in hun leven als ze echt op hun dieptepunt zitten en dan kun je een verschil maken. Patiënten het revalidatiecentrum zo goed en zelfstandig mogelijk laten verlaten, is de grote en mooie uitdaging van mijn werk.”
Ze geeft zelf al aan dat het krijgen van een dwarslaesie een enorme impact heeft op het leven van een patiënt. Van een duizeligmakende lage bloeddruk, terugkerende infecties en doorligwonden tot een beperkte mobiliteit en volledige afhankelijkheid. Dan is het intrigerend om in gesprek te gaan waarom de ene patiënt beter de regie over zijn leven terug kan pakken dan de ander. Willemijn is daar heel stellig in. Karakter noemt ze zonder aarzeling als je haar daarnaar vraagt. Of iets genuanceerder, het valt en staat hoe je zelf in het leven staat. Waarmee ze bedoelt dat de mate waarin je weer van het leven kunt genieten niet persé door je letsel wordt bepaald, maar hoe je er mee omgaat. Hoe vol is je glas, zie je kansen, maar vooral heb je de cognitie om die kansen te zien. Is je karakter flexibel genoeg om anders te gaan denken, daar staat het bij. Voor sommigen is dat echt een opgave, die worstelen daar mee.